At iam decimum annum in spelunca iacet.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas? In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Obsecro, inquit, Torquate, haec dicit Epicurus? Duo Reges: constructio interrete. Non enim in selectione virtus ponenda erat, ut id ipsum, quod erat bonorum ultimum, aliud aliquid adquireret.

In sapientem solum cadit, isque finis bonorum, ut ab ipsis
Stoicis scriptum videmus, a Xenocrate atque ab Aristotele
constitutus est.

At quanta conantur! Mundum hunc omnem oppidum esse nostrum!
Incendi igitur eos, qui audiunt, vides.

Si autem id non concedatur, non continuo vita beata tollitur.

Hos contra singulos dici est melius. Beatus sibi videtur esse moriens. Bork Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. In ipsa enim parum magna vis inest, ut quam optime se habere possit, si nulla cultura adhibeatur. Odium autem et invidiam facile vitabis. Hoc sic expositum dissimile est superiori.

Theophrastus mediocriterne delectat, cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos? Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers? Idcirco enim non desideraret, quia, quod dolore caret, id in voluptate est. Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum.

Et quidem illud ipsum non nimium probo et tantum patior, philosophum loqui de cupiditatibus finiendis.

1. Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret.
2. Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse.
3. Minime vero, inquit ille, consentit.
4. Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest.
5. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit?

• Bork
• Nonne odio multos dignos putamus, qui quodam motu aut statu videntur naturae legem et modum contempsisse?
• Cur deinde Metrodori liberos commendas?
• Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti.

Simus igitur contenti his.

Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit.

Quid enim?

Quibus natura iure responderit non esse verum aliunde finem beate vivendi, a se principia rei gerendae peti;

Bork

Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget.

Sint ista Graecorum;

Quia, si mala sunt, is, qui erit in iis, beatus non erit.